Milford Sound

Soms heb je van die dagen dat de dagelijkse beslommeringen bijna alle tijd innemen. Boodschappen doen, mail en appberichten checken, watervoorraad aanvullen et cetera. We worden steeds handiger in al die zaken; komen een winkel binnen, zeggen goede dag, lopen door naar het toilet voor een grote boodschap en vragen vervolgens om een voucher voor internettoegang om daarna zonder iets te kopen weer naar buiten te gaan. Het is echt verschrikkelijk. De laatste keer maar een kaart gekocht ter compensatie.
Het vuil van de camper kunnen we kwijt in een 'dumpstation'. Het zijn gratis faciliteiten om je toilet te legen, vuil water te lozen en schoon water te vullen. En op het zuider eiland is er vaak ook nog de gelegenheid om je afval gescheiden weg te kunnen gooien. In Wanaka is het dumpstation echt heel luxe. En dat is maar goed ook; de wc is overstroomd en als er iets vies is...

Op weg naar de volgende overnachtingsplaats rijden we door een dal. De rivier staat bijna droog en de bedding staat vol met lupine, digitalis en brem. Het zijn planten die hier eigenlijk niet horen en het gevecht tegen dit onkruid is haast niet te overwinnen. Hoe erg ook, het is een overweldigend beeld. Al die kleuren!

Vandaag slapen we op een camping waar we kunnen douchen en de afvoer van het vuil water kunnen checken. Soms loopt de gootsteen niet door, of komt het vuile water in de douche weer omhoog. En verder bereiden we ons voor op de volgende tocht. Gaan we naar Milford Sound of Doubtful Sound? Of allebei?

De weg naar Milford Sound (en terug, er is geen andere manier om er te komen) zit vol met top attracties. Overal lookouts en leuke wandelingen. Tijdens een stop bij de Homer-tunnel krijgen we eindelijk de gelegenheid om de kea (Nieuw Zeelandse papagaai) eens goed op de foto te zetten. Over de tocht van 120 kilometer doen we de hele dag. En het treft; het is bijzonder mooi weer en dat komt niet vaak voor. In Milford regent het 200 dagen per jaar en valt er 7 meter.

De enige camping is prachtig, maar ook hier weer sandflies. Hoewel de OFF heel goed werkt tegen die krengen is het niet fijn om buiten te zitten. Ze blijven om je heen zwermen en zijn hoogst irritant!

De volgende dag varen we een kleine 2 uur het fjord in. We zijn er al een beetje bang voor, maar de tocht is uitermate teleurstellend. We zien nauwelijks iets vanwege de regen en de mist en we zijn ook ongelooflijk verwend. De fjorden in Noorwegen en Patagonië zijn gewoon mooier. En helaas vandaag ook geen dolfijnen of pinguïns (maar wel zeeleeuwen).

Hoewel in Milford geen faciliteiten zijn en de enige benzinepomp maar af en toe benzine heeft, blijkt er toch perslucht te zijn voor autobanden. Pfff..., anders had er toch echt een band gewisseld moeten worden.

Weer terug in Te Anau kopen we chocolademelk en chocoladekoekjes. Het is zo koud, het lijkt wel winter. Het doet een beetje denken aan Nederland, waar vandaan we de meest schattige sint- en kerstfoto's krijgen toegestuurd.