Vanuit de Nationale bibliotheek in Quito even een berichtje.
In 4 dagen hebben we al heel wat gezien van Quito. Het is een moderne stad in wording met een oud koloniaal centrum. Redelijk relaxt voor Zuid-Amerikaanse begrippen. Er zijn zelfs stoplichten en zebrapaden, alleen die laatste weten de automobilisten nog nieterg te waarderen. Met gevaar voor eigen leven moet je hier oversteken. We zijn misschien wel een van de weinige wandelaars. Voor ieder trajectje wordt hier de taxi genomen. En wij stomme Hollanders lopen natuurlijk liever.
Naast de kapel bewonderen we ook zijn huis en atelier. Hij heeft er vast heel hard voor gewerkt, maar het huis en zijn verzamelingen zijn om je vingers bij af te likken.
Aan het einde van de middag trakteren we onszelf op een etentje in de beste tent van Quito, Zazu. Het blijkt een sjieke bedoening, komen wij aan in ons kloffie met dikke wandelschoenen. We mogen toch naar binnen en worden wat weggemoffeld achter een muurtje. Maakt niet uit, het eten is heerlijk. Op zoek naar een excuus voor zulke buitensporigheid, komen we erachter dat we exact op deze datum (2 december) 7,5 getrouwd zijn. Alle reden dus voor een feestje.
Oud et10-er Cees woont in Quito. Natuurlijk moeten we even bijpraten. Hij neemt ons mee naar een restaurant dat uitkijkt op Quito by night. We kunnen nu wel zeggen dat we Quito op verschillende manieren bekeken hebben. Het is tijd om verder te reizen. Morgenochtend vliegen we naar de Galapapos eilanden. We schrijven weer als we na de Galapagos in Guayaquil zijn.