Na regen komt....Het is een stralende dag om de gletsjers te kunnen bekijken. Er liggen twee gletsjers vlak bij elkaar en na het lezen van alle commentaren besluiten we om de Fox Glacier op te gaan.
Maar wat schetst onze verbazing, de gletsjer is dusdanig gesmolten dat alleen een helikopter mensen op de ijsmassa kan zetten. Een wandeltocht, met tussendoor kleine stukjes vliegen kost op z'n minst € 300,- p.p. Dat is sowieso al een hoop geld, maar het idee dat de gletsjers smelten door de klimaatverandering en dat je daar dan met een vlucht gezellig aan mee doet, gaat ons toch echt te ver.
Dan maar een wandeling naar de gletsjertong, dat is ook prima. En daar wacht de volgende teleurstelling; door de enorme regenval van de afgelopen tijd zijn er werkzaamheden aan de gletsjerbedding en mogen we niet verder lopen. De tong is te benaderen tot 1000 meter afstand. We zien een glimp en keren om, terwijl de helikopters af en aan vliegen.
Het nabij gelegen Matheson Lake staat bekend om de mooie spiegelingen van de bergen. We gaan ons geluk daar beproeven en maken een heerlijke wandeling om het meer. Wanneer we het meer achter ons laten komen diverse besneeuwde toppen (Mount Cook en Mount Tasman) tevoorschijn. Toch nog een mooi cadeautje als afscheid van het gletsjergebied.
Overnachten aan de kust is favoriet. Bij Bruce Bay vinden we een geweldig mooie slaapplaats. De camper gaat op de 'tv-stand', dat wil zeggen: top uitzicht vanuit het achterraam, waar we daar tot na zonsondergang doorheen staren en de meest prachtige foto's maken (door het raam heen). Vooral ramen en deuren dicht, om de duizenden sandflies buiten te houden. Af en toe stopt er een auto om ook van het mooie uitzicht te genieten. Nietsvermoedende mensen stappen uit voor een foto, en dan is het voor ons 'Lucky tv'.
Er is niets zo wisselvallig als het weer in Nieuw Zeeland. Vier seizoenen op een dag gaat hier echt op. Gelukkig is nadenken over de kledingkeuze niet nodig; de sandflies bepalen dat een lange broek en lange mouwen een absolute must zijn. En verder weten we ook vaak niet wat de dag ons brengt aan activiteiten.
We laten ons leiden door wat er op ons pad komt. Zo wordt een fotomoment bij een kreek (Ship Creek) een wandeling van meer dan twee uur. Vanaf een uitkijkpost hebben we goed zicht op een tui. Eindelijk lukt het ons om deze vogel, voor ons toch wel het symbool van Nieuw Zeeland zolang we de kiwi niet te zien krijgen, echt mooi op de foto te krijgen.
Wat een overweldigende natuur en wat een rust. Het is moeilijk te bevatten dat er hier maar zo weinig mensen leven. En ondanks het feit dat het vakantieseizoen begonnen is, komen we maar weinig mensen tegen.
Onze slaapplaats wordt een prachtige plek direct aan Lake Wanaka. Bij aankomst is het weer nog geweldig, maar al gauw drijven de wolken over en steekt de wind op. De zonsondergang is dramatisch en het schudden van de camper is prima zolang we zitten. Maar als we in bed liggen wordt het schudden toch beangstigend. Midden in de nacht rijden we de camper naar een iets meer beschutte plek om met een iets meer geruststellend gevoel te kunnen slapen.
No comments:
Post a Comment