Na nog een nachtje in Utsunomiya vertrekken we al vroeg richting Matsumoto. We hebben 4 uur de tijd om daar het wereldberoemde houten kasteel te bekijken, voordat we de plaatselijke boemel nemen naar Hata waar ons airbnb is.
Reizen met ieder een dubbele rugzak (grote voor de bagage, kleine als daypack) is op zulke dagen een crime. En natuurlijk hebben we veel te veel bij ons.
We zoeken een kluis waar onze kolossen in kunnen en gaan op pad. Nog even het fototoestel uit de tas halen....en daar valt het. Met een gebroken protectiefilter die met geen mogelijkheid meer van de lens te draaien valt gaan we op zoek naar een fotograaf die ons kan helpen. De VVV geeft goede adviezen en om een lang verhaal kort te maken; 3 uur en 10 kilometer verder zijn we nog niets opgeschoten. We hebben wel de glasscherven zonder krassen kunnen verwijderen en gelukkig doet het toestel het nog.
Een trein later zou een optie zijn, maar we krijgen de eigenaar van het B&B niet te pakken, dus rennen naar het kasteel, daarna naar winkel om iets te eten te halen en de kluis om de rugzakken weer op te doen en al hollend halen we net de trein.
Gelukkig zijn de eigenaren van het B&B zeer relaxed en worden we met open armen ontvangen. Of we het leuk vinden om 's avonds naar de onsen te gaan? Nou, dat lijkt ons wel wat. We worden met de auto weggebracht. De onsen ligt op een bergtop en heet niet voor niets Fine View, of Fine Biew, zoals onze gastheer zegt. De onsen is een belevenis op zich. Stiekem kijken we even af wat hier de gewoonte is. Voordat je het water ingaat, beland je in een mega grote badkamer, waar iedereen zich, al zittend op een krukje, uitgebreid wast en scheert bij zijn eigen spiegel en douchekraan.
Vanuit het buitenbad hebben we een prachtig uitzicht over de stad. Jammer genoeg staat er een wand tussen het mannen- en vrouwengedeelte.
Na afloop lopen we ruim 5 kilometer terug naar huis. Uitkijkend naar beren en uilen, die we beiden niet tegenkomen, jatten we de meest lekkere appels ooit gegeten. Maar hoe moesten we ook al weer lopen? Geen GPS bij ons, omdat de batterijen leeg zijn. En vergeten op de telefoon om het logeeradres te markeren. Na heel wat omzwervingen toch maar even facetimen met onze gastheer die ons gelukkig op komt halen. Pfff, wat een dag.
