Met z’n vieren op weg naar Namanga nog even een shop aangedaan in een buitenwijk van Nairobi. Op zoek naar een telefoonkaart, want dat is hier heel erg belangrijk. Iedereen heeft een mobiel (ook de Maasai mensen in de bush) en ze bellen voor iedere vraag die maar in ze opkomt.
De weg van Nairobi naar Arusha (Tanzania) gaat langs Namanga. Er wordt hard gewerkt aan een nieuwe weg, die nog niet af is ?
Het is opvallend dat het overal zo schoon is; geen plastic en vuil langs de weg, zoals in veel andere landen. De Maasai, die met hun kuddes geiten en koeien door de velden trekken, zijn zich heel erg bewust van het gevaar van zwerfvuil. Zij ruimen het zwerfvuil, als dat er al is, dus op. Ze zijn sowieso heel erg natuur- en diervriendelijk in tegenstelling tot de mensen in de stad. Koringo vertelt er graag over. Zo worden de ezels in de stad misbruikt en moeten ze veel te zwaar werk doen. De ezels worden door de Maasai met respect behandeld en krijgen alleen een lichte belasting.
Na aankomst in Namanga een meeting met de boardmembers van de Keniaanse NGO. Met elkaar het programma besproken op een heel democratische wijze. Iedereen mag zijn zegje doen, iedereen mag speechen. Daniel, de vice voorzitter, oogt als een Mandela die op een heel formele en rustige wijze iedereen in zijn waarde laat.
De dames van de staff en het bestuur zijn zeer geemancipeerd en vrouwlievend. Maartje werd nog even apart genomen met de vraag of zij wel echt samen op een kamer wilde slapen met Hans.
Lois Puly schrijft ook een boek over vrouwenbesnijdenis. Nog eens kijken of we hier een keer met haar over kunnen praten. Het is zo’n interessante vrouw.
’s Avonds met leden van de NGO en de staff voetbal gekeken. Wat een happening. Ze zijn natuurlijk met z’n allen voor Nederland! Wij blij dat Nederland gewonnen heeft. Dat wordt zondag feest!
In twee dagen al zoveel gedaan, gezien en gehoord dat het lijkt of we hier al weken zijn. We voelen ons hier enorm karibu (welkom). Asante (dank je wel).
De weg van Nairobi naar Arusha (Tanzania) gaat langs Namanga. Er wordt hard gewerkt aan een nieuwe weg, die nog niet af is ?
Het is opvallend dat het overal zo schoon is; geen plastic en vuil langs de weg, zoals in veel andere landen. De Maasai, die met hun kuddes geiten en koeien door de velden trekken, zijn zich heel erg bewust van het gevaar van zwerfvuil. Zij ruimen het zwerfvuil, als dat er al is, dus op. Ze zijn sowieso heel erg natuur- en diervriendelijk in tegenstelling tot de mensen in de stad. Koringo vertelt er graag over. Zo worden de ezels in de stad misbruikt en moeten ze veel te zwaar werk doen. De ezels worden door de Maasai met respect behandeld en krijgen alleen een lichte belasting. Na aankomst in Namanga een meeting met de boardmembers van de Keniaanse NGO. Met elkaar het programma besproken op een heel democratische wijze. Iedereen mag zijn zegje doen, iedereen mag speechen. Daniel, de vice voorzitter, oogt als een Mandela die op een heel formele en rustige wijze iedereen in zijn waarde laat.
De dames van de staff en het bestuur zijn zeer geemancipeerd en vrouwlievend. Maartje werd nog even apart genomen met de vraag of zij wel echt samen op een kamer wilde slapen met Hans.
Lois Puly schrijft ook een boek over vrouwenbesnijdenis. Nog eens kijken of we hier een keer met haar over kunnen praten. Het is zo’n interessante vrouw.
’s Avonds met leden van de NGO en de staff voetbal gekeken. Wat een happening. Ze zijn natuurlijk met z’n allen voor Nederland! Wij blij dat Nederland gewonnen heeft. Dat wordt zondag feest! In twee dagen al zoveel gedaan, gezien en gehoord dat het lijkt of we hier al weken zijn. We voelen ons hier enorm karibu (welkom). Asante (dank je wel).
