Na een prima vlucht van 7 uur geland in Nairobi. Het duurde ‘even’ voordat we aan de beurt waren om een visum te kopen, maar dan heb je ook wat. Een dikke sticker en tig formuliertjes rijker stonden we na 1,5 uur in de aankomsthal.
Daar stonden (John) Koringo en Paul (Kinyua) reikhalzend naar ons uit te kijken. Zij hadden al 5 uur staan wachten (ze wilden de files in Nairobi omzeilen om maar op tijd te kunnen zijn en ze hadden Jeroen immers beloofd heel goed voor de gasten te zorgen!). In een geleende auto in het pikkedonker over een onverharde weg vol kuilen naar Maasai Safari Lodge aan het Nairobi National Park. Dat alleen al was een belevenis. De lodge is alleen per auto te bereiken en levensgevaarlijk om te lopen.
Het bleek een geweldige lodge te zijn. Echt zo’n koloniaal aandoend geheel, met bamboe meubels, diverse terassen, een zwembad en een prachtige tuin. En overal zaten ‘onzichtbare’ bewakers om ons (en de leeuwen die ’s nachts naar het zwembad komen) heel goed in de gaten te houden. We kregen allebei een eigen huisje dat we vriendelijk hebben afgeslagen. Tja, het is ook lastig als je als getrouwd stel twee verschillende namen hebt.
De speciaal voor ons gebleven kok heeft nog een heerlijke maaltijd bereid. Geen kilo geitevlees (voor € 6,-), zoals op de menukaart stond, maar gewoon een bescheiden portie vlees en groente.
De volgende ochtend nog gewacht op de eigenaar die uiteindelijk niet kwam opdagen. Dit is Afrika!
