Vanochtend bij zonsopgang ons gemeld bij Big Foot, naar later bleek een hostel van een gesjeesde Australier. Hij is helemaal weg van vulkanen en doet er alles aan om toeristen de berg op te krijgen en met name op gekke manieren de berg weer af te laten zeilen. Met surfboard, sleetjes, al skiend, op een koelkast, op een omgekeerde tafel met stoel, maar ja, je mag het eerst wel zelf naar boven slepen.In een pick-up truck, samen met 6 andere backpackers vervoerd naar de Cerro Negro. Alleen de autotocht naar de vulkaan was al de moeite waard. Door agrarische gebied met landbouw en veeteelt. Prachtige natuur en heerlijke geuren van onder andere de Eucaliptus.
De Cerro Negro is één van de 4 actieve vulkanen van Nicaragua. Op dit moment zit iedereen te wachten op een uitbarsting. Er is veel vulkanische activiteit in het gebied en de Cerro Negro heeft een patroon van ca 7 jaar. In 1999 was de laatste uitbarsting....
Dus veel stoom vandaag en heerlijke zwavelgeuren. Het meer in de buurt was vorig jaar nog 18 graden Celsius.
Inmiddels is zwemmen niet meer mogelijk; het meer is opgewarmd tot 42 graden. Je merkt het ook aan het zand (zwarte grit) op de vulkaan. Vijf centimeter de bodem in en je verbrandt je handen.Prachtige vergezichten, en onder andere zicht op nog een aantal vulkanen waarvan er nog 1 op uitbarsten staat en te gevaarlijk is om te beklimmen. Een wandeling over de kraterrand en voor Hans nog een tochtje de krater in. Een stijle afdaling en klim van 60 graden heeft hem nog een fijne schaafwond opgeleverd!
En toen kwam de afdaling. We zijn heel ordinair op ons voeten naar beneden gegleden. Het enige nadeel: de hele afdaling schoenen vol met steentjes en viezigheid. Maar dat was veel minder erg dan het gesjouw van een slee naar boven! En bovendien: Hans is mister Big Foot himself.
Dit weekend was een feestweekend. Een heilige (Sint Christophorus?) werd geëerd, met veel muziek en knallend vuurwerk. Ook een competitie van teams die 2 dagen over diverse vulkanen moesten klimmen. De eigenaar van ons hostel deed er ook aan mee, hij ligt nu voor pampus. Op de terugtocht van de vulkaan naar Leon midden in een processie beland. Iedereen op zijn paasbest achter een onbeduidend gevaarte aan. Zelfs de ijscomannen uit de stad deden eraan mee. Of het nu aan de feestdag ligt, ofdat het elke zondag zo is: in ieder geval is er in de stad niets te beleven. Bijna alles is dicht.
