De dag begint zoals bijna iedere ochtend met een hoop lol. Vandaag blijkt er bij het ontbijt geen fruit te zijn. Na een tijdje komt de aap uit de mouw: er was wel fruit ingekocht, maar de deur van de keuken was niet op slot gedaan, waardoor de apen hun kans zagen.
Op ons verzoek vertrekken we vandaag voor de verandering op tijd, samen met Koringo, Mary, Tanei en Daniel, die op het nippertje aankomt. Vandaag openen we het meisjes-slaaphuis (dormitory) van Enoosampurumpurr. Het belooft een heel spektakel te worden. Na een lange hobbelige rit komen we aan bij een duidelijk verraste hoofdonderwijzer Godfrey. Hij wist wel dat het dormitory geopend zou worden maar was verrast dat wij ineens voor zijn neus stonden. Eerst bespreken we, met de nodige humor, in zijn priegelige werkkamer het reilen en zeilen van de school en ook de kansen en uitdagingen die een dormitory met zich mee brengt. We overhandigen nog twee persoonlijke cadeaus: een led-lamp met zonnepaneel en één van de gebruikte mobiele telefoons van Geodan. De telefoon kan ook met het zonnepaneel worden opgeladen!
Dan is het tijd voor de opening. We gaan naar buiten, naar het nieuwe gebouw. Tijdens de gebruikelijke speeches worden nog wat bedden en matrassen naar binnen gesjouwd en wordt het lint opgehangen. De schoolkinderen vullen de boel aan met prachtige Afrikaanse zang en dans. Als laatste mag Maartje nog wat woorden spreken. De slotzin doet ze in het Maasai: ayeu nabol ena aji ondooye taata (hierbij verklaar ik de dormitory voor geopend), wat tot veel gelach en een groot applaus leidt.Binnen worden nog wat led-lampen met zonnepanelen aangeboden, want ook op deze school is er geen elektriciteit. Later zien we dat de bouw nog niet klaar is: de frames voor de ramen zijn nog niet allemaal ingemetseld en de afvoer van douches en wc’s is nog niet aangesloten.
