Vandaag reizen we door noord Thailand om uiteindelijk de meest noordelijke grensovergang naar Laos te kunnen nemen. De reis begint met de nachttrein. Het blijkt geen luxe express te zijn, zoals beloofd door het ticketbureau, maar een ongelofelijk boemel die op elk stationnetje stopt. Na 5 minuten hebben we al pijn in ons rug en proberen we met kleding de stoel en de rugleuning iets comfortabeler te maken. Geen wonder dat iedereen om 20.00 uur al wil pitten. De bedden worden opgemaakt, maar Hans past er met geen mogelijkheid in. We overleven het zonder diefstal en besluiten nu niets meer te regelen via een bureau, maar alle tickets direct bij het vervoersbedrijf te kopen (zolang ze een klein beetje Engels spreken, want anders houdt het op).
Na een ontbijt met noedels en varkensvlees op het busstation in Chiang Mai hebben we een zeer luxe bus naar Chiang Rai. Drie uur liggen in brede stoelen doet alle hobbels weer vergeten. De laatste rit maken we met een lokale bus. Ook deze rit zit mee; het is zondag en er zit haast niemand in de bus, waardoor we breeduit kunnen zitten. In Chiang Khong passeren we de grens, steken de rivier over (Mekong) en komen aan in Houay Xai (1 van de 7 schrijfwijzen: iets opzoeken op een kaart en vergelijken met de reisgids is hierdoor haast niet te doen).
Wonder boven wonder krijgen we voor $ 35,- plus 1 dollar voor 'overtime' een 30 dagen visum. Zijn wij blij dat we in Bangkok er geen 50 euro voor hebben betaald. Een afwisselend comfortabele tot zeer oncomfortabele reis van meer dan 27 uur, maar die we achteraf niet hadden willen missen.
