Een bijzondere zondag

Vandaag zouden we om 10.00 uur worden opgehaald door Paul en Koringo voor een bezoek aan de kerkdienst van pastor Paul. Maar zoals dat hier in Afrika gaat, werd dat natuurlijk later. En klein uur later dan gepland kwamen we aan in de kerk waar we opgewacht werden door een zingende en dansende menigte. Ze hadden al die tijd op ons gewacht…
Het was een bijzondere dienst met een hoog hallelujagehalte en tig herhalingen zonder enige inhoud. Al met al een zit van 2,5 uur maar het was absoluut de moeite waard. De zang ging ons door merg en been en de dans en liederen vormden een hoogwaardig amusement. De meiden hier kunnen zo verschrikkelijk hoog en prachtig zuiver zingen. We werden speciaal welkom geheten door pastor Paul en mochten, zoals het echte gasten betaamt, de menigte nog toespreken. Kortom, een geweldige belevenis.
Maar het mooiste was misschien nog wel het bezoek aan een aantal communityleden die ons uitnodigden om te komen lunchen. Onder de boom, omringd door het kookvuur, de hutjes en het vee werd ons een fantastisch maal aangeboden. De mannen zitten achterover en de vrouwen koken en serveren het eten en wassen de boel weer af.

Voor het avondmaal waren we bij Koringo thuis uitgenodigd. Ook dat was een spektakel. Iedereen woont hier zo verschrikkelijk primitief, maar in zo’n geweldige omgeving. Dan wil je graag buiten eten. De Kenianen vinden het nu koud, maar voor ons is het een aangename temperatuur. Warm genoeg om ’s avonds buiten te kunnen zitten en niet te warm om overdag nog van alles te ondernemen.
Eten betekent hier: een vol bord met heel veel vlees, aardappelen, rijst, een klein beetje groente en heel veel jus (soup). En soms een soort roti erbij en dat alles eet je natuurlijk met je handen! Gelukkig komt voor die tijd een van de dames met water voorbij, zodat je met schone handen aan je maaltijd kunt beginnen.
Er was speciaal voor ons bezoek een heel gezelschap gearriveerd, tevens om de vrouw van Koringo te helpen. Het kostje werd in de kleine huiskamer gekookt en de vrouwen bleven de hele avond binnen zitten. Koringo heeft een generator en die ging al snel aan, omdat de dames binnen televisie wilden kijken.
Het is hier trouwens altijd een soort zwaan-kleef-aan. Je weet nooit met hoeveel mensen je ergens naartoe gaat en waarom er zoveel mensen zijn uitgenodigd. Het is erg grappig!

’ s Avonds met veel meer mensen dan gepland naar de WK-finale met het Nederlands elftal gekeken. Bijna alle head-teacher waren er, plus de staff en de board-members en dus nog wat aanhang. We kregen cadeautjes en sommigen hadden oranje kleren aan. Echt zo leuk. Balen natuurlijk dat “we” niet gewonnen hadden, maar dat lag, volgens onze gasten, ook aan de scheidsrechter.