Vandaag op bezoek geweest bij de ouders van Paul in Molo. Het is zo leuk om bij de mensen thuis te komen. Ook hier voelden we ons zo welkom! Het traditionele voedsel is heerlijk; stamppot van aardappelen, mais en boerenkool, kip, geitenvlees met een saus en een gekookte groente die we nog steeds niet thuis kunnen brengen. Het lijkt op een soort postelein, maar dan iets zuurder en bitterder. Paul’s vader liet ons met trots zijn muziek-DVD’s zien, waarvan we er een gekocht hebben. De hit van deze zomer in Kenia.Het hotel in Molo was minder geslaagd. Ooit is het waarschijnlijk een mooie lodge geweest, maar het verval is aan alle kanten toegeslagen. En als het nu alleen het verval was, maar het is er gewoon te vies voor woorden. Zo'n douche waar je nergens tegen aan moet leunen, anders ben je gelijk weer vies. Het water dat niet wegstroomt en je dus door 5 cm water moet banjeren om naar de wc te gaan.
We gingen ’s avonds nog een biertje halen in de bar van het hotel. Daar zaten alleen een paar erg dronken en veel te dikke Kenianen te zitten en te slapen. Het rook er merkwaardig en onder een stoel kwam een vies kleurtje vloeistof gelopen. Een dikke dronken dame had gewoon in de hoek tegen de schouw gekotst.
In de kamer is alles klam en het ruikt er naar ‘vroeger’. De natuur is toch echt beter dan deze plek!
