Gistermiddag en -avond León eens goed bekeken. Wat een ontzettend leuke stad is dit; overal levendigheid. Van het ene op het andere moment een gigantische tropische bui met onweer; we hadden beide nog nooit zo´n spectakel gezien. Soms was de hele hemel verlicht door wel 10 bliksemschichten. Toen het begon zijn we de kathedraal ingevlucht, zoals vele anderen. Om het water uit de kerk te houden gingen de deuren echter op slot, dus wij zaten ook opgesloten. Het gigantische gebulder werd nog eens versterkt door de akoestiek van de kerk.Vanmorgen verder gegaan met het verkennen van de stad. Het straatbeeld is zo anders dan in Costa Rica. Er staan wel meer dan tien kerken in het centrum. Veel kleurrijke huizen en gebouwen. De stoepen zijn meestal meer dan een halve meter hoog; erg lastig voor gehandicapten (en die zijn er veel). In het trottoir doemen regelmatig gaten op: watermeters zonder putdeksels. Levensgevaarlijk dus, in de onverlichte straten.
Het barst er van de straatverkopertjes met tropisch fruit, gefrituurde mais, tortilla's, ijs, enz. Alleen een beetje dom dat er dan een stuk of vijf naast elkaar gaan staan die precies hetzelfde verkopen. We vroegen ons af hoe ze dat doen met die open frituurbakken in zo'n heftige plensbui. Geen probleem; je spant gewoon een groot stuk plastic tussen de lantaarnpalen.
Het is één grote kakafonie: "loteria, loteria, loteria!!", bellende ijscomannen, toeterende taxi's en blèrende kooplui. Iedereen doet erg veel moeite om zijn waar aan de man te brengen.Wat verder opvalt: de helft van de auto's is taxi, de bussen zijn oude Amerikaanse schoolbussen, veel vervoer met paard en wagen, fietsen, heel veel kleine winkeltjes met oude dametjes, prachtige verscholen patio's (evenals in ons hotel) en een heilig geloof in Maria.
