Koninginnedag in Nederland. Vandaag is het zeven jaar gelden dat Maartje en Hans elkaar ontmoet hebben. Ze zijn allebei in het oranje gekleed. Lachen! Vanavond gaan we daarop proosten. Nu op weg naar de Ngorongoro Krater. Er zijn veel wolken, maar naarmate we afdalen wordt het uitzicht helderder. Adembenemend mooi is het hier. Net een gigantische dierentuin waarin grote kuddes zebra’s, gnoes, antilopen, buffels etc. lopen. Twee leeuwen liggen te rusten, maar plotseling veert het mannetje op, bespringt het vrouwtje, doet z’n ding en klapt met een grote zucht weer op z’n zij. Letterlijk gevloerd. En daarvan zijn wij getuige op een afstand van 20 meter. Onvergetelijk.
Wat we ook nooit zullen vergeten is de stank wanneer leeuwen een scheet laten. Je valt bijna flauw.
Het volgende hotel is weer heel bijzonder. Het is in de breedte tegen de kraterwand gebouwd zodat alle kamers een prachtig uitzicht hebben. Dat heeft zijn prijs. Voor ons in het laagseizoen nog net te betalen voor twee nachten. Iedereen buigt als een knipmes en bij elke beweging die je maakt vraagt er wel iemand hoe het met je gaat. Tikkeltje teveel service. De tweede dag, zondag, rijden we door het Ngorongoro gebied dat een reservaat is. Hier wonen de Maasai tussen het wild, maar zij zijn wel aan een paar regels gebonden. Bomen kappen is bijvoorbeeld verboden.
We gaan richting Serengeti en het wordt steeds droger. Ook hier is veel te weinig regen gevallen.
Je snapt niet hoe mensen altijd in stofwolken kunnen leven.
Onze gids weet heel veel te vertellen over de flora en fauna. Heel prettig om met hem op pad te zijn.
Nog één nachtje en dan weer terug naar Namanga.
Maartje Sr.
