Opvallend in de stad is het aantal vogeltjes. Zoveel hebben we er in heel Laos nog niet gezien. Het lijkt ook wel dat ze zich hier meer bewust zijn van het belang van natuurbehoud, getuige ook de muurschildering. Jammer alleen dat deze op de muur van de Amerikaanse ambassade staat en dat er bij het nemen van de foto's gelijk een bewaker toesnelt. Verder ook hier weer allerlei vogeltjes in kooitjes, die je kunt kopen en vrijlaten voor Boeddha.Op het grote plein aan de Mekong wijst een een of andere strijder naar de overkant (Thailand) waar hij zelf is gesneuveld. Het nieuw aangelegde parkje en boulevard worden voor allerlei doeleinden gebruikt. Er staat fitnessappartatuur en iedere avond wordt er een openbare aerobicsles gegeven. Heel wat stedelingen doen mee.
De tweede dag huren we fietsen en voelen ons al snel inwoners van de stad. We crossen de hele stad door en belanden van de ene Wat in de andere Wat, bezoeken een LAO Food festival en nemen onderweg ook nog een schooltje mee. We raken aan de praat met een vader die tussen de middag het eten van zijn zoon verzorgt. Ondertussen houdt hij een oogje in het zeil bij de andere overblijvers. Geen idee of hij ook doorheeft dat het eten van een van de kinderen verorberd wordt door een wel erg hongerig meisje.
