Hoe word ik een Japanner - deel 1

Na twee dagen Tokio vallen er al heel veel dingen op die zo anders zijn dan bij ons. Deel 1 van 'hoe word ik een Japanner'.

schoon
Het is overal ontzettend schoon en netjes. Er ligt geen papiertje op de grond, nergens zwerfvuil te vinden en van de vloer van de trein kan je eten. Ook hebben we nog geen hondendrol gezien. Sterker nog, de meneer die zijn hond uitliet spoelde de paal schoon waar zijn hondje net tegenaan had geplast.

rustig
We hebben nog nergens een stad meegemaakt waar haast geen geluid is. Zoveel mensen op straat, maar nergens herrie. Geen schreeuwende mensen, toeterende auto's, krijsende kinderen, schetterende muziek en loeiende sirenes. Zelfs voor het geluid van het toetsenbord wordt gewaarschuwd.



geordend
Waar je ook bent, overal wordt duidelijk gemaakt hoe je je moet gedragen, waar je moet wachten en hoe je moet staan. Zelfs in de ochtendspits wordt er niet gehold, niet voorgedrongen en staan en lopen mensen netjes in de rij.

behulpzaam
De mensen zijn verschrikkelijk aardig, behulpzaam en houden altijd rekening met de ander. Onze eerste aankoop uit een ticketautomaat werd bijgestaan door een behulpzame voorbijganger. Toen hij erachter kwam dat we de verkeerde tickets hadden gekocht (ze hebben hier heel veel verschillende vervoersmaatschappijen) werden de tickets uit onze handen genomen, ingewisseld bij een loket en werd het geld weer teruggegeven. Vervolgens bracht hij ons bij de juiste automaat en werden we naar de trein gebracht. En zo gaat dat hier. Mensen vragen of ze je kunnen helpen; wij vragen ons nu niet meer af of we de man of vrouw wel kunnen vertrouwen.

We beginnen met vis

Terwijl brandweermannen het pand schuin achter ons huis nog aan het nablussen zijn en de asbestresten nog verwijdend moeten worden gaan we van huis. Wiebe en Maartje Sr. brengen ons naar Schiphol. Intussen springen onze gedachten heen en weer tussen de brand en onze reis.
De vlucht van 11 uur verloopt vlotjes. Op het vliegveld van Tokio halen we eerst twee belangrijke dingen op; het gereserveerde apparaatje voor pocket-wifi zodat we vrijwel overal in Japan over wifi kunnen beschikken. En ten tweede de Japan Rail Passes, zodat we het hele land per trein door kunnen crossen. Het avontuur kan nu beginnen.

We zijn op van de lange reis en gaan erg vroeg naar bed zodat we ook weer heel vroeg uit de veren kunnen om naar de vismarkt van Tokio te gaan. De grootste vismarkt ter wereld is een belevenis. Het is één en al bedrijvigheid. Binnenkort gaat de vismarkt verhuizen naar een kunstmatig eiland. We zijn blij dat we de originele markt nog bezocht hebben.

Om 7 uur ontbijten we met sushi in een piepklein eettentje op de vismarkt. Om zoveel mogelijk gasten van een maaltijd te kunnen voorzien, worden buiten in de rij de bestellingen opgenomen. Wanneer je aan de beurt bent om te zitten, wordt je bestelling direct geserveerd.

De jetlag doet zijn werk. Eigenlijk willen we om 12.00 uur het liefste naar bed, maar dat is ook zo zonde van de tijd. Na wat relaxen in Ueno park storten we ons om 16.00 uur in bed en slapen eerst 3 uur voordat we in een Chinees restaurant in onze wijk (Fudo-Mae) een kleine maaltijd nuttigen. Ach ja, al die tekens lijken ook zo op elkaar.