Hiroshima

Na de kunst op Teshima en Naoshima wordt het tijd voor iets heel anders.
In Hiroshima worden we herinnerd aan de gruwelijke ellende die 's werelds allereerste atoombom op 6 augustus 1945 heeft aangericht. In een straal van vele kilometers was bijna alles verwoest en verbrand; tussen de honderd- en honderdvijftigduizend mensen zijn omgekomen en net zoveel overlevenden hebben er kanker en/of gruwelijke brandwonden aan overgehouden.
De bom had drie verwoestende effecten; eerst kwam de drukgolf die de bebouwing omver blies, daarna de hitte die alles verbrandde en tenslotte de radioactieve straling.
Een van de weinige gebouwen die gedeeltelijk zijn overeind gebleven is een gebouw met een grote koepel. Deze indrukwekkende A-bomb Dome staat er nog als monument midden in de opnieuw opgebouwde stad.

Uiteraard bezoeken we ook het bijbehorende museum, waar alle gruwelijkheden nog eens helder worden weergegeven. Foto's van verbrande mensen, met verbrande en gesmolten kleren. Veel kledingstukken en andere bezittingen liggen er in vitrines. Ook zijn er foto's van de verwoeste omtrek die verwerkt zijn in reconstructies van gebouwen.

In de eerste uren nadat de bom door de Enola Gay was afgeworpen werden de als verloren beschouwde gebouwen door burgers en kinderen verder neergehaald, zodat de vlammen niet oversloegen, niet wetende dat zij direct werden blootgesteld aan de radioactieve straling.
















Eén van de slachtoffers was een meisje van twee jaar oud dat aanvankelijk ongeschonden de ramp leek te hebben overleefd. Ze ontwikkelde zich zelfs tot een goede hardloopster. Maar jaren later kreeg ze toch leukemie vanwege de straling. Ze vouwde gedurende haar ziekbed de hele dag piepkleine kraanvogeltjes als symbool van hoop. Na haar dood zijn kinderen over de hele wereld doorgegaan met het vouwen van kraanvogels. Deze worden opgestuurd en tentoongesteld bij het kindermonument vlak bij het museum, waar het hartverscheurende verhaal uiteen wordt gezet.
Het is de eerste regenachtige dag van onze reis, maar het past helemaal bij de stemming van wat we vandaag hebben gezien.
In ons piepkleine airbnb-appartementje zetten we het tafeltje in het halletje, anders passen de futons waar we op moeten slapen niet in de kamer. Maar we durven nergens meer over te zeuren.