We beginnen met vis

Terwijl brandweermannen het pand schuin achter ons huis nog aan het nablussen zijn en de asbestresten nog verwijdend moeten worden gaan we van huis. Wiebe en Maartje Sr. brengen ons naar Schiphol. Intussen springen onze gedachten heen en weer tussen de brand en onze reis.
De vlucht van 11 uur verloopt vlotjes. Op het vliegveld van Tokio halen we eerst twee belangrijke dingen op; het gereserveerde apparaatje voor pocket-wifi zodat we vrijwel overal in Japan over wifi kunnen beschikken. En ten tweede de Japan Rail Passes, zodat we het hele land per trein door kunnen crossen. Het avontuur kan nu beginnen.

We zijn op van de lange reis en gaan erg vroeg naar bed zodat we ook weer heel vroeg uit de veren kunnen om naar de vismarkt van Tokio te gaan. De grootste vismarkt ter wereld is een belevenis. Het is één en al bedrijvigheid. Binnenkort gaat de vismarkt verhuizen naar een kunstmatig eiland. We zijn blij dat we de originele markt nog bezocht hebben.

Om 7 uur ontbijten we met sushi in een piepklein eettentje op de vismarkt. Om zoveel mogelijk gasten van een maaltijd te kunnen voorzien, worden buiten in de rij de bestellingen opgenomen. Wanneer je aan de beurt bent om te zitten, wordt je bestelling direct geserveerd.

De jetlag doet zijn werk. Eigenlijk willen we om 12.00 uur het liefste naar bed, maar dat is ook zo zonde van de tijd. Na wat relaxen in Ueno park storten we ons om 16.00 uur in bed en slapen eerst 3 uur voordat we in een Chinees restaurant in onze wijk (Fudo-Mae) een kleine maaltijd nuttigen. Ach ja, al die tekens lijken ook zo op elkaar.