Grensproblemen

Ons oorspronkelijke plan, om bij San Juan del Norte de grens over te steken naar Costa Rica, werd door Rastaman ten sterkste afgeraden. De afgelopen dagen waren er veel problemen in het grensgebied geweest met wapen- en drugssmokkel.Het risico om een paar dagen vast te komen zitten leek ons geen goed plan. Dus de enige optie die over bleef was met dezelfde boot weer terug te keren naar San Carlos, om vandaaruit per boot de officiele grens bij Los Chiles te kunnen nemen. Het vooruitzicht van weer twee dagen in een boot was niet erg aanlokkelijk, maar we durfden niet anders.
Gelukkig was de boot bijna leeg en dat gaf een relaxter gevoel. Bovendien hadden we nu ruimte voor onze grote lijven. (De Nica´s zijn allemaal zo klein en de stoeltjes zijn vooral niet geschikt voor ons).
Halverwege de rivier een tussenstop voor één nachtje in El Castillo. Een schattig rivierdorp, met een oud Spaans fort bovenop de berg.
De volgende dag verder met de boot en vanaf Los Chiles met de bus naar San José. Het was echt een dag van afzien: we stonden om 04.30 op en we waren om 20.00 uur in het hotel. De overgang van Nicaragua naar Costa Rica was weer erg groot. Helemaal gezien het feit dat we de afgelopen dagen geen auto´s hadden gezien.
San José is nu, aan het einde van de vakantie, een veel nettere en veiligere stad dan we aan het begin van de vakantie vonden. Het is zo gek om te merken dat alles zo relatief is.
We hebben vier weken rimboe overleefd, zonder een enkele kleerscheur. Alleen nu heeft het buikvirus bij Maartje toegeslagen. Gelukkig zitten we in een erg prettig hotel met een schone wc en warm water. En dan is luxe toch niet meer relatief.